Uwagi do projektu Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej

W projekcie ww. rozporządzenia niektóre z rozwiązań budzą szereg wątpliwości. Poniżej wyszczególniamy kontrowersyjne zapisy rozporządzenia, wskazując na ich słabe strony, proponując jednocześnie konkretne zmiany.

Jesteśmy przekonani, że wprowadzenie zaproponowanych zmian przyczyni się zarówno do zwiększenia znaczenia badań interdyscyplinarnych w procesie ewaluacyjnym jak i do bardziej sprawiedliwego sposobu porównywania osiągnięć ocenianych jednostek w ramach danej dyscypliny. Zaproponowane rozwiązania idą w kierunku „zmniejszania napięcia” wśród badaczy związanego m.in. z wyborem czasopism i współpracowników z innych dyscyplin; pozwolą zdecydowanie bardziej skupić się na samej pracy naukowej i tym samym przyczynią się do osiągania głównego celu reformy jakim jest podniesienie jakości badań naukowych.

Lista kontrowersyjnych zapisów i propozycje zmian:

1. Obniżanie punktacji prac interdyscyplinarnych w czasopismach klasyfikowanych poniżej 140 (Rozp. w spr. ewaluacji, par. 9.1.) odbieramy w pewnym sensie jako „karanie za współpracę”, która nie skutkowała publikacjami w czasopismach z 10% najwyżej punktowanych w danej dziedzinie.

Proponujemy zachowanie pełnej punktacji także dla czasopism klasyfikowanych na poziomie 100 punktów.

2. Dopuszczenie jedynie 20% publikacji w czasopismach „spoza dyscypliny” (Rozp. w spr. ewaluacji, par. 7 pkt. 12) zdecydowanie nie sprzyja badaniom interdyscyplinarnym. Znacząca część publikacji fizyków to prace z chemikami, matematykami a nawet biologami. Wyniki ich wspólnych badań publikowane są w różnych czasopismach, także w czasopismach z pogranicza dyscyplin, których jest coraz więcej.

Proponujemy zwiększenie procentu dopuszczalnych czasopism „spoza dyscypliny”, do 50%.

Obie powyższe propozycje będą stymulowały interdyscyplinarność badań.

3. Ograniczenie liczby dopuszczalnych publikacji na pracownika do czterech (Rozp. w spr. ewaluacji, par. 7 pkt. 7 ) promuje nieuzasadnione ujednolicenie dokonań naukowych i nie pozwala  wyróżnić w procesie ewaluacyjnym najbardziej dynamicznych grup badawczych.

Proponujemy żeby dla 20% pracowników z liczby N maksymalna liczba "slotów publikacyjnych" wynosiła 8.

4. Liczbę możliwych do zgłoszenia projektów ograniczono do 1N (Rozp. w spr. Ewaluacji, par. 12.1 pkt. 5). Nie wiadomo czemu to ograniczenie ma służyć. Ważniejszym wskaźnikiem byłby udział liczby projektów w stosunku do liczby N.

Proponujemy aby w tym kryterium, do porównania jednostek dodać wskaźnik liczący stosunek liczby projektów do liczby N.

5. Do obliczania punktacji czasopism projekt rozporządzenia przewiduje wykorzystanie bazy Scopus z uszeregowaniem pozycji czasopisma ze względu na wskaźnik SNIP.  Baza ta promuje czasopisma wydawnictwa Elsevier, a w 1% najlepszych czasopism (proponowane 200pkt oceny) pozycjonuje niemal wyłącznie czasopisma przeglądowe, w których nie publikuje się nowych, oryginalnych wyników naukowych. Zaproponowany algorytm obliczania punktacji czasopism (SNIP) nie jest przejrzysty. 

Proponujemy rozważenie innego sposobu liczenia punktacji, opartego np. na algorytmie EFS (Eigenfactor Score) i bazie WoK, przynajmniej w naukach ścisłych i przyrodniczych. 

List można podpisać do 27.08.2018 wysyłając odpowiednią prośbę, z podaniem stopnia i afiliacji,  na adres konsultacje.ewaluacja@gmail.com

1. prof. dr hab.  Włodzimierz Jaskólski,

Dziekan Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

2. prof. dr hab. inż. Arkadiusz Wójs,